Δευτέρα, Δεκεμβρίου 02, 2013

Παίρνει μπρος η μηχανή, σαλπάρει το πλοίο...

|28 εισιτήρια. Αμέτρητα κύματα. 10 λίστες στο mp4, μία απ' τις τρεις στο play. 13 check-in. 13 check-out. 1 βαλίτσα - πάντα στην άκρη του δωματίου να περιμένει μισογεμάτη. Και 2 τσάντες. Λίγες ώρες ύπνου. Μία βάση. 3 προορισμοί. 5 φεγγάρια.|


Να ταξιδεύεις.

"Να γυρίζεις τη γης, να βλέπεις - να βλέπεις και να μη χορταίνεις - καινούρια χρώματα και θάλασσες και ανθρώπους κι ιδέες και να τα βλέπεις όλα σα για πρώτη φορά, να τα βλέπεις όλα σα για τελευταία φορά, με μακρόσερτη ματιά, κι έπειτα να σφαλνάς τα βλέφαρα και να νοιώθεις τα πλούτη να κατασταλάζουν μέσα σου ήσυχα, τρικυμιστά, όπως θέλουν, ωσότου να τα περάσει από την ψιλή κρησάρα του ο καιρός, να κατασταλάξει το ξαθέρι απ'όλες τις χαρές και τις πίκρες σου - τούτη η αλχημεία της καρδιάς είναι, θαρρώ, μια μεγάλη αντάξια του ανθρώπου ηδονή."
Νίκος Καζαντζάκης, "Ταξιδεύοντας: Ισπανία" - απόσπασμα προλόγου.

Πηγαιμός και γυρισμός. Κι αφού γυρίσεις, ακόμα ταξιδεύεις. Θέλει χρόνο να κατασταλάξουν οι εικόνες και οι στιγμές μέσα σου, αβίαστα. [Ιδίως αν (ένιωθες πως) οι μέρες περνούσαν πολύ γρήγορα κι οι παραστάσεις άλλαζαν συνεχώς.] Και είναι τότε που το ξαναζείς για λίγο, που νιώθεις ξανά κάτι από τα τότε συναισθήματα.

Πάντα θα 'ναι αρκετά τα μέρη στα οποία δεν πρόλαβες να πας. Για να καταλάβεις ότι τελικά μετράνε αυτά τα μέρη στα οποία πήγες. Αυτοί οι άνθρωποι τους οποίους γνώρισες. Μέχρι εδώ, μέχρι τώρα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου